Sonny Colbrelli beëindigd zijn loopbaan als professioneel wielrenner

Naar aanleiding van recente gezondheidsproblemen beëindigd Sonny Colbrelli na 10 jaar zijn loopbaan als professioneel wielrenner.

Kort na de finish van de eerste etappe van de Volta a Catalunya op 21 maart 2022 zakte Colbrelli in elkaar. Medische hulp kwam al snel ter plaatse en Colbrelli werd met spoed naar het Universitair Ziekenhuis in Girona getransporteerd voor verder onderzoek. Hier bleek dat hij leed aan instabiele hartritmestoornissen waar een defibrillator aan te pas moest komen.

Colbrelli is later naar de Cardiologische Kliniek van de Universiteit van Padua overgebracht voor verdere cardiovasculaire onderzoeken. Hieruit kwam naar voren dat, in goed overleg met de renner zelf en de medische staf van de ploeg, er direct een subcutane defibrillator (ICD) geïmplanteerd zou worden. In het geval van Colbrelli, een levensreddend apparaat wat in geval van nood het hartritme zou kunnen corrigeren.

“Na de gebeurtenis in Catalonië, heeft de hoop om door te kunnen gaan als professioneel wielrenner nooit mijn gedachten verlaten, alhoewel minimaal. Ik wist dat de weg terug heel moeilijk ging worden met een defibrillator. In Italië, is het bij wet verboden. Met de steun van de medische staf van de ploeg, ondersteund door Dr. Zaccaria, gaf ik in geen geval op. Ik heb mijn trainingen hervat onder streng medisch toezicht en heb meerdere gesprekken en onderzoeken met specialisten binnen de sector. Onder wie, de directeur van de Universitaire Kliniek van Padua, Prof. Corrado, welke de plaatsing van de defibrillator heeft gevolgd. Een uitgebreide evaluatie is gemaakt door mensen met een vergelijkbare casus, zoals voetballer Christian Eriksen, welke net zoals ik, een defibrillator heeft en zijn prof carrière heeft voortgezet. Maar wielrennen is geen voetbal. Het is een hele andere sport; je fietst op de openbare weg. Je speelt niet op een voetbalveld, waar in geval van nood, er direct ingegrepen kan worden door een medisch team. Hun trainingen vinden plaats op een afgezet en beperkt gebied, waar in het geval van een wielrenner, je vaak ook alleen urenlang op stille achteraf wegen fietst.

Precies dit is het gene wat het ook zo gecompliceerd maakt om een ander pad te kiezen om weer deel te mogen nemen. De defibrillator verwijderen. Ik moet toegeven dat ik het overwogen heb. Maar zoals ik aangaf, fietsen is anders dan voetbal. Voor de genoemde redenen, maar bovenal, de intensiteit van de inspanning. Allereerst, het verwijderen van de defibrillator gaat tegen alle medische adviezen in en betekend dat er een levensredder wordt verwijderd die nodig zal zijn als preventief onderdeel. Een risico die te hoog is. Een die ik mijzelf niet kan permitteren om te nemen. Voor mijzelf, voor de kans in het leven, door God waarin ik geloof, die mij gegeven is. Voor Adelina, voor Vittoria en voor Tomaso. Voor mijn ouders.